WESTERBORK - Langzaam haalt de Zandvoortse Marijke Schoenmaker de foto van haar vermoorde oom Henk tevoorschijn. Slechts even kan Efraim Zuroff de afbeelding bekijken. Dan richt de Israëlische nazi-jager de blik weer op de documentairemakers die hem op de voet volgen.

Westerbork, zondagmiddag. In het gezelschap van andere nabestaanden van geëxecuteerde verzetsstrijders en joodse oorlogsslachtoffers is Marijke Schoenmaker naar het zwarte, marmeren gedenkteken gewandeld. Hier heeft haar familielid Henk Gorter bijna zeventig jaar geleden z’n laatste adem uitgeblazen.

Maar de Zandvoortse, die voor de allereerste keer Westerbork bezoekt, krijgt nauwelijks tijd voor rouwbetoon. Klaas Carel Faber, de man die verantwoordelijk wordt gehouden voor de dood van haar oom, is inmiddels de meest gezochte oorlogsmisdadiger ter wereld. Dat heeft zij net te horen gekregen van Efraim Zuroff, de directeur van het Simon Wiesenthal Center in Jeruzalem. En dus worstelt Marijke met uiteenlopende emoties. Immers: Faber is anno 2011 nog altijd een vrij man. ,,Ik vind het hier heel indrukwekkend’’, zegt de Zandvoortse, als zij de goed bewaarde foto van Henk Gorter weer in een meegebrachte tas heeft gestopt.

Marijke koestert deze middag ook hoop. De moordenaar van haar oom kan sinds kort iets minder gerust slapen. Want onlangs heeft zij aangifte tegen hem gedaan bij het Korps Landelijke Politiediensten. Daardoor komt de arrestatie van Faber misschien een paar stappen dichterbij. En wie weet. Als het een beetje meezit, kan Efraim Zuroff tijdens zijn bliksembezoek aan Nederland nog wat extra druk op de ketel zetten.

Hoe het ook zij: het zal nog wel even duren voor er duidelijkheid komt over Fabers lot. Voorlopig is Duitsland nog niet van plan hem uit te leveren. Dat beseffen ook de broers Eduard en Christiaan Smallenbroek. Zij zijn vanuit hun woonplaats Assen naar Westerbork gekomen. ,,Onze grootvader Jan is hier op 25 september 1944 gefusilleerd’’, verduidelijkt Eduard. ,,Ook hij is waarschijnlijk vermoord door Klaas Carel Faber. ,,Over de dood van onze opa werd vroeger weinig gesproken. ’Hij was een heel lieve man’, was het enig dat onze grootmoeder zei. Meer kreeg je niet uit haar.’’

ijmuidercourant.nl